Wie skrift, die blift

Pedes dolore

We adden verwacht dat et gister wel effen zou duren vordat we op oenze bestemming in Rome zouen wezen. De begrafenis van de paus in een jubeljaor in een stok of wat demonstraties, beloofden nog maar drokte dan we een dag aarder ezien adden. Uteandelijk vul et oens dikke mie in we stingen vrij vlot bij et Colosseum. Terwijl we daor duureene skufelden worde de paus erlangerst erieën, ongerweg naor z’n leste bestemming.

In et winkeltjen in et Colosseum et m’n dochter een skriffien aolt, want die eawen ze op Urk niet vanzelf. Vanof dat moment et ze de mieste dingen die we edoon eawen opeskrieven. Of, aldus erzelf, in er “journal” ezet. Oe ze er bijkomt wiet ik niet, maar ik vin et leuk dat ze et dut (sowieso dat ze kan in wil skreeven) in ze nimt et aordig serieus. Wie dus wil wieten wat we ollemaol edoon eawen gister in vandage, kan langerstkoemen in kieken wat ze ollemaol opeskrieven in eteaket et. Ze kan et vuul mooier vertellen dan mij.

We eawen in ieder geval een bult ezien, lekker egeten in de nodige meters emaakt. Een goeie oefening vor laoter deze week, want we moeten ok nog een barg op. Dat duurt niet lank maar, want murgenochtet lotten we Rome wier achter oens.

Journal