Er is een bult gebeurd de leste teed. Et skreeven is er daorduur een bietjen bij ineskeuten, terwijl et tuugenovergestelde vanzelf de bedoeling was. Et moet nog effen winnen dink ik.
Dit is dus nog maar m’n zesde bericht ier, maar dat is niet de reden van de titel. Want de veef moonden sinds ik deze website begon gingen dan gank, maar etzelfde geldt vor de zes jaor die al vorbai binnen sinds 11 september 2018. Toen is m’n maotjen ebeuren.
Ongertussen zit ze in groep drie in een paor weken gelien bedocht ik m’n dat ze nou dus gien kleuter maar is. An de iene kaant was dat effen skrikken, an de angere kaant was et vanzelf an alles te marreken. Ongertussen leest ze mij vuur as ze op een bedde got, in plaos van angersomme in ze verzint er eagen moppen.
Dochter: “Et is breun in sticky.”
Ik: “Een drol?”
Dochter: “Nee, een stok!”
Et zal miskien gien preezen winnen, maar ik kan echt genieten van zokke dingen. Nao de teed vragt ze alteed effen of et wel grappig is in et standaard antwoord van m’n vrouwe is dan: “Hilarisch.” De iene keer mit wat maar sarcasme dan de angere. Dat ad vervolgens dan ok wier z’n eagen gevolgen. Toen ze samen cupcakes an et versieren wazzen, om te traktieren, vroeg m’n dochter an m’n vrouwe of er ok melk in zat. Toen bliek dat dat et geval was, zeen ze: “Oh, dan mag Nick ze niet, want die is hilarisch vor melk.”